Tunø Grenå

4/6

Tunø is het fraaiste eilandje dat we tot nu toe gezien hebben. Ze zijn allemaal mooi, die Deense parels, maar deze spant de kroon: een wisselend golvend landschap met weide, bossen, cultuur grond, lemen kliffen en zandstranden met azuur blauw water. Dat is nog een graad of 16 dus we gaan er maar niet in. Komt nog wel, wat later in het seizoen.

Over zwemmen gesproken: overal zien we grote hoeveelheden kwallen. Op zee, in de havens en op de anker plekken. Niet erg uitnodigend. We herinneren ons een ontmoeting met een klein bruin kwalletje in de middellandse zee: Christien heeft daar maanden lang goed last van gehad, zodanig dat we naar een dokter zijn geweest die een zalfje voorschreef.

Behalve kwallen zien we op zee zo nu en dan bruinvissen. Die lijken op dolfijnen, komen regelmatig met zo’n driehoekige vin boven water om adem te halen. Het is een mooi gezicht, maar ze komen niet met je boot spelen zoals dolfijnen wel doen.

We fietsen een rondje Tunø: groot is het niet. Aan de ene kant ligt de zeehaven een aan de andere de luchthaven: een strip gemaaid gras.

Een oplettende lezer vroeg waar de bewoners van al die kleine eilandjes van leven. Het antwoord is op de eerste plaats landbouw en wat veeteelt, direct gevolgd door toerisme. Het seizoen hiervoor is in Denemarken echter heel kort. Met een maand of 3 heb je het wel gehad. We kunnen ons voorstellen dat die andere 9 maanden het leven op de eilanden buitengewoon gezapig verloopt….het is wel een wereld waarin criminaliteit niet bestaat.

5/6

Het steeds mooier wordende weer begeleid de tocht naar de jachthaven van Øer op de zuidpunt van de “neus” van Jutland, vlak bij Ebeltoft. Kijk maar eens op de kaart waarom de Denen dit de neus van Jutland noemen. Je moet door een sluisje naar de haven. Als we daar aankomen ligt er een Nederlands motorjacht te wachten: de eerste Nederlanders die we zien op het water dit seizoen.

Øer blijkt een Landal vakantie park met leuk gekleurde huisjes. Voor een vakantiepark is het wel aardig gedaan, maar authentiek is het niet.

We fietsen naar Ebeltoft: kennelijk populair bij de toerist want het is er mooi en druk. In de haven ligt het fregat de “Jylland”. Een heel bijzonder zeilend oorlogsschip, met een hulpmotor. De schroef voor die motor kan met een takel systeem van de schroefas omhoog worden gehesen zodat de weerstand bij het zeilen verminderd wordt. Een uniek systeem. Zie ookhttps://www.fregatten-jylland.dk/english/

Op de fietstocht terug komen we langs opkomende korenvelden waar rode klaprozen en fel blauwe korenbloemen tussen de halmen staan. Schitterende kleuren. Dat zie je bij ons niet meer zo fraai.

7/6

Op weg naar Greenå, op het puntje van de neus. Vlakke zee en lekker warm. De nieuwe douche kraan zou bij de havenmeester moeten liggen, maar die heeft niets ontvangen. Geen punt, we willen hier toch een paar dagen blijven. Er is een heel fraai aquarium naast de jachthaven, we fietsen, en na weer enkele pittige lichamelijke oefeningen lukt het toch eindelijk de zwart waterpomp aan de gang te krijgen. Leve de Pilatus lessen van Linda!