Grenå

10/6

In Grenå wachten we op de nieuwe douchekraan. De vriendelijke havenmeester beloofd te bellen als het pakje er is. En inderdaad op dag 3 gaat ‘s morgens de telefoon. De kraan is er, en geloof het of niet; alles past, is makkelijk te monteren en het werkt!!

Een bezorgde lezeres vroeg zich af of we in de tussentijd wel hadden kunnen douchen. Gelukkig wel, de oude kraan deed het net nog wel een beetje. Anders zou Hendrik wel een stinkende rioolschuit geworden zijn.

‘s Middags bezoeken we het vlakbij gelegen aquarium: fascinerend. Ze hebben een grote haaien tunnel. Als je de grote jongens over je hoofd zweven, lopen de rillingen over je rug. De roggen hebben griezelige, haast menselijke gezichten. Er is een vermakelijk pinguïn verblijf en je ziet de platvis in het zand liggen. Als je goed kijkt althans, want die rakkers passen hun huidkleur precies aan aan de ondergrond. Sommige zie je echt nauwelijks en het lijkt dat ze onder het zand liggen. Vóórgepaneerde visfilet volgens Christien.

We leren ook waarom het Kattegat heet zoals het heet. Het verhaal is dat ze in de middeleeuwen (de Vikingen wellicht?) de opening tussen Skagen en de Zweedse kust zo nauw vonden, dat er met moeite een kat door zou passen. We nemen het verhaal maar voor kennisgeving aan.

We zitten in de avond zon lekker te borrelen als er ineens een roeiboot voorbijkomt. De roeier heeft een baseball cap op, met daarbovenop pontificaal een levende roodstaart papegaai. Zoveel borrel hadden we toch niet op? De papegaai probeert waardig stoïcijns op de pet te blijven staan, maar slaagt daar maar matig in, doordat z’n baasje steeds een andere kant op kijkt. De haven kino bestaat vandaag uit een Duits jacht met 3 man aan boord. Ze draaien achteruit hun box in en de man op de boeg van het schip brult luidkeels bevelen naar de roerganger. Die trekt zich daar weinig van aan, en stuurt daardoor prima de box in. Vervolgens werpt de “Kapitän” voorop een stuk of 4 keer zijn lijn mis om de meerpaal. Het blijft leuk. Ik mag het niet zeggen, maar het is nog iets aardiger als het onze gewaardeerde oosterburen betreft.

Inmiddels liggen we 4 dagen hier. Er staat een constante oosten wind al dagen, nee weken achter elkaar. De laatste dagen tussen 4 en 5 Beaufort. Dat levert toch een forse deining op, die ook de haven inkomt. We hebben een onrustige nacht met piepende steigers, krakende landvasten en geruk aan de lijnen. Het leven aan boord is niet altijd rozengeur en maneschijn.

Zondag 11/6 willen we vertrekken. We maken eerst nog een strand wandeling, kijken goed naar de zee, en besluiten te blijven waar we zijn. Flippers of niet, het moet wel leuk blijven. De zeiljachten die wel gaan, slingeren als gekken voordat de zeilen staan die ze stabiliteit geven.

Morgen beter.