Aalborg - Løgstør

15/6

In Aalborg wonen de gelukkigste Denen. Althans dat werd ons voorgespiegeld in een publicatie. We hebben die bewering niet kunnen verifiëren, maar het zou kunnen komen door de branderij hier, die onder andere de wereldberoemde Aalborg Aquavit stookt. Daar moet je wel een aardige duit voor neertellen trouwens. Vorig jaar vonden we Denemarken al duur, maar dit jaar lijkt het de spuigaten uit te lopen.

Hendrik heeft ook spuigaten, maar daar loopt helaas geen aquavit uit!

Voor een lunch is € 70,- zo weg, en 2 biertjes in het haven café van Aalborg waren € 22,-Wel erg lekker. We blijven 2 dagen in Aalborg en bekijken de levendige universiteitsstad. Er zijn fraaie historische gebouwen waaronder een gigantisch patriciër huis in renaissance stijl. De eigenaar was de broer van de burgemeester en in de voorgevel van zijn huis liet hij zijn eigen kop beeldhouwen, met een uitgestoken tong in de richting van het stadhuis aan de overkant. Over broederliefde gesproken.

16/6 breken we op richting westen en het mooiste van de Limfjord moet nog komen. We ankeren voor de nacht nabij Haverslev. Er is vrijwel geen wind en het wordt een prachtige avond. De volgende ochtend zien we rond de boot werkelijk duizenden hele kleine visjes geweldig fanatiek rondjes zwemmen in zwermen en draaikolken. Ze zijn roze- zilver van kleur. Geen idee wat voor soort het is. Er zitten ook zeehonden in de fjord. We zien ze regelmatig rond de boot en in Løgstør zwemt er een op z’n gemak langs. In Løgstør maken we vast in de “kanalhaven”. Dat roept vragen op. Ik ben meer dan gemiddeld geïnteresseerd in scheepvaart kanalen, vooral als ze uit vervlogen tijden stammen. Het volgende blijkt: voor de kust van Løgstør ligt een uitgebreide zandbank kilometers breed de fjord in. In vroeger tijden een grote hindernis voor de toen heel actieve zeevaart en visserij. In 1856 werd besloten een kanaal te graven net binnen de kustlijn naar een punt waar de zandbank smal was en makkelijker te baggeren. Het kanaal is 4,5 km lang en met de hand gegraven. In 1861 werd het officieel door de Deense koning Frederik VII geopend, het draagt zijn naam en ligt er nog steeds precies zo bij. Het wordt alleen niet meer gebruikt, want moderne bagger methoden maken korte metten met die zandbank.

In het fraaie douane kantoor van het kanaal (waar scheepvaart is, is tol) is een interessant museum over de Limfjord. Veel geschiedenis over visserij (onder andere is mossel kweek nu nog een bloeiende bedrijfstak) en zeescheepvaart van hieruit over heel Europa. We krijgen ook mee dat de fjord niet alleen lieflijk en prachtig is, maar ook z’n tanden kan laten zien. Nog niet zo gek lang geleden stonden de straten van Løgstør blank bij een stormvloed.

Wij krijgen ook een beetje te maken met die tanden, want als we de Løgstør breiden (dat is de grootste binnenzee van de Fjord) oversteken wordt de hemel donkergrijs. Eerst beweer ik dat het wel overdrijft, maar mijn meteorologisch verleden zet me volledig in m’n hemd. Het begint halverwege fors te waaien en in no time staat er een holle, korte zee, waar het IJsselmeer jaloers op kan zijn. Bovendien plenst het van de regen. Opnieuw bewijzen de stabilisatoren hun geweldige dienst, maar de rustige anker nacht die we gepland hadden gaat niet door. We eindigen ‘s avonds in de haven van Thisted. Toch weer niet voldoende de weerberichten in de gaten gehouden; het was al weken lang stabiel zomer weer, maar nu even niet. De regen is dan weer goed voor het land want het is hier net als in Nederland gortdroog.