De laatste loodjes

12/9

We fietsen naar de molen van Dybøl waar een museum over de slag tegen de Pruisen is geweest en oude schansen te zien zijn. De Dybøl overwinning was de eerste van 3 beroemde slagen waarmee Bismarck de eenheid van Duitsland bewerkstelligde.Je denkt misschien, hadden de Denen toen maar gewonnen, maar dat zou de loop van de geschiedenis waarschijnlijk niet erg veranderd hebben, wat het Duitse Keizerrijk aangaat. Hier staat een fascinerend overzicht van de historische context.

https://1864.dk/en/the-war-1864/

Terug op weg naar Hendrik, blijkt de brug over de Alssund in storing. We kunnen niet bij de boot komen maar zien hem wel liggen op 100 meter afstand. Ver zwemmen hoor. Na enkele vruchteloze pogingen een visser te vinden die ons wil overzetten, duiken we de kroeg maar in. Ook prima, maar we willen vandaag nog naar Augustenborg want er komt slecht weer aan. Na anderhalf uur heeft de monteur de brug weer gefikst. Het is inmiddels 4 uur, maar het is niet ver varen.

Hendrik de wal op!

In de jachthaven van Augustenborg zwaait een aardige, maar volledig opgewonden eigenaar de scepter. Als het niet bestond zou de aandoening ADHD voor deze man uitgevonden worden. We geven hem de naam Catweezle vanwege z’n baardje. Hij heeft een hondje, die zo mogelijk nog erger is dan z’n baasje. ‘s Nachts houdt het hondje met ons met eindeloos gekef wakker. Dat blijkt echter de rolfok van de buurboot te zijn, die in de wind steeds een stukje heen en weer draait, en gesmeerd moet worden. Zoiets hebben we eerder meegemaakt bij het dolfinarium in Harderwijk. De hele nacht een blaffende hond. Maar dat was toen een zeehond (is echt waar)

We hebben 1 1/2 dag nodig om Hendrik leeg te ruimen en klaar voor de kraan: hij gaat de wal op.

Catweezle regelt alles, even later staat Hendrik hoog en droog en gewassen op zijn bok. Veel zee pokken en plukken wier tussen de flippers.

We halen de boot verder leeg en maken het watersysteem en alle pompen klaar voor de winter. Dan op weg naar de B[e-38]B want Hendrik is niet meer bewoonbaar. De volgende ochtend nog even terug, want ondergetekende was de boiler vergeten te legen en dat betekend in Scandinavische vrieskou onherroepelijk schade!

Dit is het einde van een prachtige reis.

Omdat we nog niet voldoende eilanden hebben aangedaan, nu op naar Schiermonnikoog voor ons jaarlijkse vrienden club weekend.